Polecam

23 luty - Dzień Walki z Depresją

23 luty - Dzień Walki z Depresją Depresja dotyka wszystkie grupy społeczne, bez względu na wykształcenie, płeć, wiek. Światowa Organizacja Zdrowia szacuje, że w 2020r, depresja będzie na II miejscu najpoważniejszych problemów zdrowotnych, obecnie dotyka ok. 10% populacji. Depresja to nie tylko przygnębienie i smutek, ale też utrata zainteresowań i radości życia , to także: obniżona samoocena , lęk, niepokój, czasami objawy paniki, chwiejność emocjonalna, płaczliwość, uporczywe pesymistyczne myśli, brak energii, uczucie zmęczenia . Osoby cierpiące na depresję , tracą zainteresowanie rzeczami, które wcześniej ich pasjonowały . Zazwyczaj mają negatywne myśli o sobie samych, swoim otoczeniu, o własnej przyszłości. Depresja to choroba ciężka i przewlekła, mająca tendencje do nawrotów. Sama nie ustąpi. W Polsce jest w dalszym ciągu zaliczana do tzw. zaburzeń wstydliwych. Ważne jest uświadomienie zarówno samym chorym, jak i ich otoczeniu, że depresja to nie katar i nie przejdzie sama po 7 dniach. Jest to stan, o którym należy wiedzieć jak najwięcej i który trzeba leczyć. Wymaga indywidualnie dobranej, długotrwałej (co najmniej 6-miesięcznej) i systematycznie prowadzonej terapii farmakologicznej. Nie wystarczy jednak wziąć tabletkę, żeby od razu poczuć się lepiej. Na efekty leczenia farmakologicznego trzeba czekać nawet dwa, trzy tygodnie. Pacjenci często niecierpliwią się, mając już dość objawów, czasem zaprzestają leczenia, uważając, że ono nie działa. Warto więc, prócz farmakologii, podjąć leczenie psychoterapeutyczne . Ponieważ depresja jest również zaburzeniem myślenia, psychoterapia i sama osoba terapeuty, jego zrozumienie, opieka, wsparcie, często okazują się zbawienne, szczególnie w sytuacji, gdy leki antydepresyjne jeszcze nie zaczęły działać. W gabinecie, w bezpiecznej i przyjaznej atmosferze, terapeuta określa z pacjentem rodzaj depresji, możliwe jej przyczyny oraz sposoby poprawy funkcjonowania i wyjścia z problemu. Wiele jednak w tej kwestii zależy jednak od samego chorego, od tego czy pozwoli terapeucie dotrzeć do siebie, czy chce nawiązać z nim kontakt, czy jest na to gotowy. Ufność do terapeuty jest bardzo istotna w całym procesie terapii. Nie pozwolimy sobie pomóc osobie, której nie ufamy, szczególnie, gdy wszystko wydaje się nam beznadziejne.

<< Wróć do poprzedniej strony


zdjęcie Iwony Kochańskiej

Wierzę, że każdy człowiek ma potencjał do pokonywania trudności. Każdy człowiek ma prawo do zmian, do własnego rozwoju i podnoszenia komfortu życia. Rolą terapeuty jest umiejętne wydobycie i rozwinięcie zasobów Pacjenta w jego drodze radzenia sobie z trudnościami. O mnie